poniedziałek, 10 stycznia 2011
MIÓD WŁAŚCIWOŚCI LECZNICZE I ODŻYWCZE
Miód należy do najbardziej popularnych produktów pszczelich.
Jakie mamy rodzaje miodu?
Podstawowy podział to:
miód nektarowy
miód spadziowy
miód mieszany nektarowo spadziowy
Miód nektarowy
Ten typ miodu jest najbardziej znany i stosowany. Do jego produkcji pszczoła wykorzystuje nektar roślin kwitnących.
Smak miodów wytworzonych z nektaru zależy od rodzaju rośliny jaką pszczoły odwiedzają.
Bardzo aromatyczne miody to:
miód lipowy
miód gryczany
miód wrzosowy
Miody bardzo łagodne:
miód rzepakowy
miód koniczynowy
miód z robinii (miód akacjowy)
Najczęściej miody o jasnych kolorach są łagodniejsze od tych ciemniejszych.
Miód wielokwiatowy powstaje z wielu roślin, stąd jego smak jest dość „wyważony”.
Miód spadziowy
Ten typ miodu powstaje ze spadzi, czyli lepkiej wydzieliny występującej na niektórych drzewach i krzewach. Spadź jest wydzielana przez mszyce i czerwce wysysające soki z młodych pędów i liści roślin.
Głównymi „dostarczycielami” spadzi są: świerki, jodły, sosny, modrzewie, dęby, klony, lipy, brzozy, buki, wierzby, głóg.
Miód spadziowy jest zazwyczaj znacznie ciemniejszy niż miód nektarowy, oraz posiada bardzo specyficzny smak.
Skład miodu
Skład miodu zależy oczywiście od tego z jakiej rośliny, lub roślin został wytworzony.
Miody zawierają takie składniki jak: cukry, związki białkowe, enzymy, kwasy organiczne, witaminy, składniki mineralne.
Cukry są głównym składnikiem miodów.
Cukry obecne w miodzie to przede wszystkim cukry proste: glukoza, fruktoza. Miody zawierają też niewielką ilość takich cukrów jak sacharoza, melecytoza (spadziowe), maltodekstryny.
Związki białkowe w miodach występują w śladowej ilości (nieco więcej w miodach spadziowych)
są to głównie albuminy i globuliny. W miodach występują też w minimalnej ilości niektóre aminokwasy.
Kwasy organiczne są w dużej mierze odpowiedzialne za smak miodu. W miodach występują m.in. kwas jabłkowy, cytrynowy, mlekowy, winowy, bursztynowy, masłowy, octowy i inne
Witamy i minerały są obecne w miodach, ale ich zawartość jest zróżnicowana w zależności od rodzaju miodu. Miody spadziowe zawierają więcej związków mineralnych niż miody nektarowe.
Właściwości odżywcze i lecznicze miodu.
Co prawda miód pszczeli nie zawiera obfitych ilości witamin i minerałów, jednak te które są, występują w formie łatwo przyswajalnej.
O dobroczynnych właściwościach miodu decydują, nie pojedyncze składniki, ale ich różnorodność i połączenie. W miodzie występują takie specyficzne substancje jak: różnego typu enzymy, hormony (zarówno zwierzęce, jak i roślinne), oraz substancje o działaniu antybiotycznym.
Rozpuszczenie miodu w szklance letniej wody i zostawienie na kilka godzin zwiększa znacząco jego aktywność antybakteryjną.
Miód w leczeniu chorób serca i układu krążenia.
Miód zwiększa siłę skurczu i wydolność serca, obniża ciśnienie krwi, oraz działa przeciw arytmicznie. Rozszerza również naczynia wieńcowe, oraz poprawia krążenie.
Miód jest z powodzeniem stosowany przy arytmii serca. W tym przypadku podaje się ok 100-200g miodu dziennie – oczywiście w kilku mniejszych porcjach.
Systematyczne spożywanie miodu pozwala zmniejszyć miażdżycę, oraz łagodzi dusznicę bolesną.
Miód w zaburzeniach układu nerwowego
Miód posiada łagodne działanie uspokajające, łagodzące napięcie nerwowe.
Warto stosować miód przy wyczerpaniu psychicznym, oraz zmęczeniu pracą umysłową, oraz jako wspomagające leczenie schizofrenii, nerwic, oraz depresji.
Miód w schorzeniach układu oddechowego.
Tradycyjnie miód jest używany w leczeniu wszelkiego typu przeziębień. Są to m. in.
kaszel, chrypka, bóle gardła, stany zapalne gardła, zapalenie oskrzeli.
Miód posiada działanie wykrztuśne, zmniejsza ból gardła i głowy.
Miód w leczeniu chorób układu pokarmowego.
Miód normalizuje pracę żołądka, jak również wątroby. Można go stosować wspomagająco we wrzodach żołądka i dwunastnicy. Regularne przyjmowanie miodu pozwala wyeliminować zgagę.
Podczas biegunek, lub zaparć warto stosować miód, który unormuje pracę jelit.
Miód w schorzeniach skóry
W dermatologii miód ma zastosowanie podczas leczenia ran po oparzeniach, czy zabiegach chirurgicznych. Stosuje się go także na owrzodzenia cukrzycowe, oraz odleżyny. Miód można z powodzeniem stosować na niektóre schorzenia alergiczne skóry.
Najlepszą metodą na popękane usta jest posmarowanie ich miodem.
Jak stosować miód
Dawka dzienna dla dorosłej osoby to 1-3 łyżki 3 razy dziennie.
Miód można rozpuścić w letniej wodzie i pić ok. 1 godz. przed posiłkami.
Oczywiście miodem można tez np. posmarować chleb, lub zjeść bezpośrednio, jednak po rozpuszczeniu w wodzie jest lepiej przyswajalny.
Nigdy nie wolno miodu podgrzewać! Takie działanie zniszczy większość enzymów, hormonów, oraz niektórych innych substancji. Naturalną cechą wielu miodów jest ich krystalizacja – jest to proces naturalny i nie obniża wartości miodu.
http://www.dobradieta.info/94,miod-wlasciwosci-lecznicze-i-odzywcze.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz